ΕΥΘΑΝΑΣΙΑ στα αδέσποτα ζητά ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων!

ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ   http://tilemarathonios.blogspot.com/2011/11/blog-post_27.html#.TtSFxlbWAsc


ΑΝ ΤΥΧΟΝ ΘΕΛΕΤΕ - ΠΟΥ ΘΕΛΕΤΕ - ΝΑ ΤΟΥ ΑΠΑΝΤΗΣΕΤΕ ΕΔΩ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΤΟΥ

Στοιχεία επικοινωνίας
Τηλέφωνο:	30 26510 97607
Φαξ:	30 26510 97853
Email:	idimolia@cc.uoi.gr
Ιστοσελίδα:	http://www.dhe.med.uoi.gr

Όλα ξεκίνησαν μετά από τη δημοσίευση κειμένου ενός από τους συναδέλφους του, του καθηγητή Επιδημιολογίας Γιάννη Δημολιάτη, που εκδήλωνε δυσαρέσκεια για εκείνους που ταΐζουν τα αδέσποτατου Πανεπιστημίου Ιωαννίνων και δεν τα αφήνουν στην τύχη τους να πεθάνουν, όπως ο ίδιος θα θεωρούσε καλύτερο.

Και ενώ ο Γιάννης Δημολιάτης πρότεινε να αφήσουμε τα ζώα να πεθάνουν μόνα τους, ένα άλλο κοστουμαρισμένο αστέρι του Ελληνικού Πανεπιστημίου, ο Νικόλαος Μάνθος έσπευσε να συγχαρεί τον συνάδελφο του προτείνοντας ευθανασία για τα αδέσποτα!


Χαίρομαι ιδιαίτερα για την παράθεση των απόψεων του, οι οποίες νομίζω ότι ταυτίζονται με τις απόψεις της πλειοψηφίας των μελώντης Πανεπιστημιακής κοινότητας. Και, συμπέρασμα 10ο:επειδή δεν θα εφαρμοσθούν ή θα εφαρμοσθούν πλημμελώς τα προτεινόμενα, και θαπαραμείνει ένας αριθμός αδέσποτων στην Πανεπιστημιούπολη, μία λύση για το εν λόγω πρόβλημα είναι η ευθανασία.
Και δεν ήταν ο μόνος που συνεχάρη τον Δημολιάτη για το κείμενο του, και η Ερριέττα Πελίδου με χαρά δημοσίευσε το δικό της σχόλιο…

Δεν έχω δει καλλίτερη τοποθέτηση από την δική σας στο θέμα των αδέσποτων ζώων στο χώρο του πανεπιστημίου. Έτσι όπως εξελίσσεται το πρόβλημα δεν πρέπει να εκπλαγούμε αν σε λίγο δούμε κανένα γαϊδουράκι στο χώρο μας και γατούλες παρέα με τα σκυλιά μας. Δεν θα δυσκολευθούν να συμβιώσουν με τα κοινωνικοποιημένα σκυλάκια μας.

Άρα το πρόβλημα ζητά λύση άμεση και νομίζω ότι όλα αυτά που προτείνεται είναι εφαρμόσιμα, αν θελήσουμε να τα εφαρμόσουμε βέβαια, και δεν μετακυλούμε την ευθύνη στους ώμους άλλων. Η πανεπιστημιακή κοινότητα, από φοιτητές και ανώτατους δασκάλους οφείλει να ενεργοποιηθεί και να ακολουθήσει μία κοινή γραμμή πλεύσης με κύριο βέβαια υπεύθυνο για την τήρηση της την Πρυτανεία.
Είθε να συμφωνήσουμε σε κάποια σωστά μέτρα.

“Απολαύστε” και εσείς το κείμενο του καθηγητή και τα συμπεράσματα δικά σας!


"Ο πληθυσμός ενός οποιουδήποτε ζωντανού είδους εξαρτάται από τη διαθέσιμη τροφή. Αυτό ισχύει τόσο για τα άγρια ζώα όσο και για τα οικόσιτα. Συμπέρασμα πρώτο: αν στην Πανεπιστημιούπολη δεν υπάρχει (με κανένα τρόπο) τροφή διαθέσιμη, το πρόβλημα των αδέσποτων σκύλων θα λυθεί από μόνο του ως δια μαγείας.

Κάθε ζώο που ταΐζεται, ανήκει σ εκείνον που το ταΐζει. Αυτό ισχύει για κάθε ζώο, από το πρόβατο, την κότα και την αγελάδα, μέχρι το σκύλο και τη γάτα. Συμπέρασμα δεύτερο: οι αδέσποτοι σκύλοι της Πανεπιστημιούπολης ΔΕΝ είναι αδέσποτοι. Έχουν δεσπότη. Είναι αυτός που τα ταΐζει.

Καθένας που ταΐζει ένα ζώο έχει και την ευθύνη του. Η πρώτη και βασικότερη να το έχει στον δικό του ιδιόκτητο χώρο. Συμπέρασμα τρίτο: οι δεσπότες των “αδέσποτων” σκύλων της Πανεπιστημιούπολης να κληθούν να πάρουν τα ζώα τους στο σπίτι τους.

Το τάϊσμα των σκύλων στην Πανεπιστημιούπολη φέρεται συχνά ως “οικολογική” πράξη. Τι πλάνη! Η αλήθεια είναι ότι πρόκειται για βαθύτατα αντι-οικολογική πράξη, και απλά φανερώνει πλήρη άγνοια της δυναμικής των οικοσυστημάτων και των πληθυσμών των ειδών. Συμπέρασμα τέταρτο: το Πανεπιστήμιο οφείλει να (επαν)εκπαιδεύσει τα μέλη της κοινότητάς του πρώτα και κύρια, καί της ευρύτερης κοινότητας της πόλης επίσης.

Οι “αδέσποτοι” σκύλοι της Πανεπιστημιούπολης, πριν αποκτήσουν το νέο τους δεσπότη, είχαν τον πρώτο τους “κύριο”. Συμπέρασμα πέμπτο: να αναζητηθεί και να του επιστραφεί η ιδιοκτησία του. Με ανοιχτή διαφήμιση στα τοπικά ΜΜΕ, να καλέσει τους (πρώην) ιδιοκτήτες τους (ή και νυν: έχω δει ανθρώπους να έρχονται με τα ΙΧ τους και να αδειάζουν αποφάγια ή αγορασμένες τροφές κοντά στην έξοδο προς Πεδινή) να προσέλθουν να παραλάβουν την ιδιοκτησία τους.

Ο πρώτος του “κύριος”, αφού το χάρηκε ή μεγάλωσαν τα παιδιά του ή το βαρέθηκε ή ή ή… βρήκε τη ανακούφισή του: το απελευθέρωσε στην Πανεπιστημιούπολη! Τροφή εξασφαλισμένη από τους “οικολόγους” του Πανεπιστημίου, παρέα εξασφαλισμένη, στέγη εξασφαλισμένη (αν τα παίρνει ιδιαίτερα τα γράματα, θα μπορεί να κοιμάται και μέσα στην Κεντρική Βιβλιοθήκη του Πανεπιστημίου). Συμπέρασμα έκτο: έντονη αρνητική διαφήμιση προς την πόλη: “Βαρεθήκατε το σκύλο σας; Σας τον παράτησαν τα παιδιά σας; Ξυπνάει τους γείτονες; Δεν έχετε τι να τον κάνετε τέλος πάντων; Στην Πανεπιστημιούπολη! Δωρεάν τροφή, δωρεάν στέγη, στρέματα ολόκληρα στη διάθεσή του να τρέξει να παίξει να κάνει τις ανάγκες του. Παρέα εξασφαλισμένη!” Ένα μόνο οφείλει να κάνει το Πανεπιστήμιο: να προστατέψει την πανεπιστημιούπολη από τους αδέσποτους δεσπότες.

Από την αγελάδα ελευθέρας βοσκής στο Μιτσικέλι μέχρι το σταβλισμένο πρόβατο δίπλα ή μέσα στην Πανεπιστημιούπολη, όλα φέρουν στο αυτί τους την ταυτότητά τους, ώστε όλοι να γνωρίζουν ποιο ζώο είναι αυτό και σε ποιον ανήκει. Κανένα από τα “αδέσποτα” της Πανεπιστημιούπολης δεν φέρει την ταυτότητά του στο αυτί του. Οι πρώην και νυν δεσπότες τους κρύβονται πίσω από την ανωνυμία. Συμπέρασμα έβδομο: ταυτότητα σε όλα τα σκυλιά του λεκανοπεδίου, ώστε η κοινωνία να μπορεί ανά πάσα στιγμή να απευθύνεται στον δεσπότη τους.

Ο οποίος και οφείλει, εκτός απ’ τη διατροφή τους, να φροντίζει και για τα εμβόλιά τους και για τη στείρωσή τους. Και για την περισυλογή των περιτωμάτων τους από τους δημόσιους χώρους. Συμπέρασμα όγδοο.

Ο οποίος αντί να σκέφτεται δύο φορές πριν αγοράσει ένα σκύλο, όπως θα έπρεπε, δεν σκέφτεται καμία, όπως τώρα. Και μόνο οι ευθύνες σε κάνουν να σκέφτεσαι διπλά και τρίδιπλα. Αν αγοράζεις ένα σκύλο για να κάνεις το κέφι σου και ταυτόχρονα μετακυλίεις τις ευθύνες σου στον ανυπεράσπιστο δημόσιο χώρο και στο κοινωνικό σύνολο… Συμπέρασμα ένατο."

Συμπέρασμα δέκατο: δικό σας!

Γιάννης Δημολιάτης
Επίκουρος Καθηγητής Υγιεινής & Επιδημιολογίας.

trupokarudos.com

ΕΥΘΑΝΑΣΙΑ στα αδέσποτα ζητά ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων!

Όλα ξεκίνησαν μετά από τη δημοσίευση κειμένου ενός από τους συναδέλφους του, του καθηγητή Επιδημιολογίας Γιάννη Δημολιάτη, που εκδήλωνε δυσαρέσκεια για εκείνους που ταΐζουν τα αδέσποτατου Πανεπιστημίου Ιωαννίνων και δεν τα αφήνουν στην τύχη τους να πεθάνουν, όπως ο ίδιος θα θεωρούσε καλύτερο.

Και ενώ ο Γιάννης Δημολιάτης πρότεινε να αφήσουμε τα ζώα να πεθάνουν μόνα τους, ένα άλλο κοστουμαρισμένο αστέρι του Ελληνικού Πανεπιστημίου, ο Νικόλαος Μάνθος έσπευσε να συγχαρεί τον συνάδελφο του προτείνοντας ευθανασία για τα αδέσποτα!


Χαίρομαι ιδιαίτερα για την παράθεση των απόψεων του, οι οποίες νομίζω ότι ταυτίζονται με τις απόψεις της πλειοψηφίας των μελώντης Πανεπιστημιακής κοινότητας. Και, συμπέρασμα 10ο:επειδή δεν θα εφαρμοσθούν ή θα εφαρμοσθούν πλημμελώς τα προτεινόμενα, και θαπαραμείνει ένας αριθμός αδέσποτων στην Πανεπιστημιούπολη, μία λύση για το εν λόγω πρόβλημα είναι η ευθανασία.
Και δεν ήταν ο μόνος που συνεχάρη τον Δημολιάτη για το κείμενο του, και η Ερριέττα Πελίδου με χαρά δημοσίευσε το δικό της σχόλιο…

Δεν έχω δει καλλίτερη τοποθέτηση από την δική σας στο θέμα των αδέσποτων ζώων στο χώρο του πανεπιστημίου. Έτσι όπως εξελίσσεται το πρόβλημα δεν πρέπει να εκπλαγούμε αν σε λίγο δούμε κανένα γαϊδουράκι στο χώρο μας και γατούλες παρέα με τα σκυλιά μας. Δεν θα δυσκολευθούν να συμβιώσουν με τα κοινωνικοποιημένα σκυλάκια μας.

Άρα το πρόβλημα ζητά λύση άμεση και νομίζω ότι όλα αυτά που προτείνεται είναι εφαρμόσιμα, αν θελήσουμε να τα εφαρμόσουμε βέβαια, και δεν μετακυλούμε την ευθύνη στους ώμους άλλων. Η πανεπιστημιακή κοινότητα, από φοιτητές και ανώτατους δασκάλους οφείλει να ενεργοποιηθεί και να ακολουθήσει μία κοινή γραμμή πλεύσης με κύριο βέβαια υπεύθυνο για την τήρηση της την Πρυτανεία.
Είθε να συμφωνήσουμε σε κάποια σωστά μέτρα.

“Απολαύστε” και εσείς το κείμενο του καθηγητή και τα συμπεράσματα δικά σας!


"Ο πληθυσμός ενός οποιουδήποτε ζωντανού είδους εξαρτάται από τη διαθέσιμη τροφή. Αυτό ισχύει τόσο για τα άγρια ζώα όσο και για τα οικόσιτα. Συμπέρασμα πρώτο: αν στην Πανεπιστημιούπολη δεν υπάρχει (με κανένα τρόπο) τροφή διαθέσιμη, το πρόβλημα των αδέσποτων σκύλων θα λυθεί από μόνο του ως δια μαγείας.

Κάθε ζώο που ταΐζεται, ανήκει σ εκείνον που το ταΐζει. Αυτό ισχύει για κάθε ζώο, από το πρόβατο, την κότα και την αγελάδα, μέχρι το σκύλο και τη γάτα. Συμπέρασμα δεύτερο: οι αδέσποτοι σκύλοι της Πανεπιστημιούπολης ΔΕΝ είναι αδέσποτοι. Έχουν δεσπότη. Είναι αυτός που τα ταΐζει.

Καθένας που ταΐζει ένα ζώο έχει και την ευθύνη του. Η πρώτη και βασικότερη να το έχει στον δικό του ιδιόκτητο χώρο. Συμπέρασμα τρίτο: οι δεσπότες των “αδέσποτων” σκύλων της Πανεπιστημιούπολης να κληθούν να πάρουν τα ζώα τους στο σπίτι τους.

Το τάϊσμα των σκύλων στην Πανεπιστημιούπολη φέρεται συχνά ως “οικολογική” πράξη. Τι πλάνη! Η αλήθεια είναι ότι πρόκειται για βαθύτατα αντι-οικολογική πράξη, και απλά φανερώνει πλήρη άγνοια της δυναμικής των οικοσυστημάτων και των πληθυσμών των ειδών. Συμπέρασμα τέταρτο: το Πανεπιστήμιο οφείλει να (επαν)εκπαιδεύσει τα μέλη της κοινότητάς του πρώτα και κύρια, καί της ευρύτερης κοινότητας της πόλης επίσης.

Οι “αδέσποτοι” σκύλοι της Πανεπιστημιούπολης, πριν αποκτήσουν το νέο τους δεσπότη, είχαν τον πρώτο τους “κύριο”. Συμπέρασμα πέμπτο: να αναζητηθεί και να του επιστραφεί η ιδιοκτησία του. Με ανοιχτή διαφήμιση στα τοπικά ΜΜΕ, να καλέσει τους (πρώην) ιδιοκτήτες τους (ή και νυν: έχω δει ανθρώπους να έρχονται με τα ΙΧ τους και να αδειάζουν αποφάγια ή αγορασμένες τροφές κοντά στην έξοδο προς Πεδινή) να προσέλθουν να παραλάβουν την ιδιοκτησία τους.

Ο πρώτος του “κύριος”, αφού το χάρηκε ή μεγάλωσαν τα παιδιά του ή το βαρέθηκε ή ή ή… βρήκε τη ανακούφισή του: το απελευθέρωσε στην Πανεπιστημιούπολη! Τροφή εξασφαλισμένη από τους “οικολόγους” του Πανεπιστημίου, παρέα εξασφαλισμένη, στέγη εξασφαλισμένη (αν τα παίρνει ιδιαίτερα τα γράματα, θα μπορεί να κοιμάται και μέσα στην Κεντρική Βιβλιοθήκη του Πανεπιστημίου). Συμπέρασμα έκτο: έντονη αρνητική διαφήμιση προς την πόλη: “Βαρεθήκατε το σκύλο σας; Σας τον παράτησαν τα παιδιά σας; Ξυπνάει τους γείτονες; Δεν έχετε τι να τον κάνετε τέλος πάντων; Στην Πανεπιστημιούπολη! Δωρεάν τροφή, δωρεάν στέγη, στρέματα ολόκληρα στη διάθεσή του να τρέξει να παίξει να κάνει τις ανάγκες του. Παρέα εξασφαλισμένη!” Ένα μόνο οφείλει να κάνει το Πανεπιστήμιο: να προστατέψει την πανεπιστημιούπολη από τους αδέσποτους δεσπότες.

Από την αγελάδα ελευθέρας βοσκής στο Μιτσικέλι μέχρι το σταβλισμένο πρόβατο δίπλα ή μέσα στην Πανεπιστημιούπολη, όλα φέρουν στο αυτί τους την ταυτότητά τους, ώστε όλοι να γνωρίζουν ποιο ζώο είναι αυτό και σε ποιον ανήκει. Κανένα από τα “αδέσποτα” της Πανεπιστημιούπολης δεν φέρει την ταυτότητά του στο αυτί του. Οι πρώην και νυν δεσπότες τους κρύβονται πίσω από την ανωνυμία. Συμπέρασμα έβδομο: ταυτότητα σε όλα τα σκυλιά του λεκανοπεδίου, ώστε η κοινωνία να μπορεί ανά πάσα στιγμή να απευθύνεται στον δεσπότη τους.

Ο οποίος και οφείλει, εκτός απ’ τη διατροφή τους, να φροντίζει και για τα εμβόλιά τους και για τη στείρωσή τους. Και για την περισυλογή των περιτωμάτων τους από τους δημόσιους χώρους. Συμπέρασμα όγδοο.

Ο οποίος αντί να σκέφτεται δύο φορές πριν αγοράσει ένα σκύλο, όπως θα έπρεπε, δεν σκέφτεται καμία, όπως τώρα. Και μόνο οι ευθύνες σε κάνουν να σκέφτεσαι διπλά και τρίδιπλα. Αν αγοράζεις ένα σκύλο για να κάνεις το κέφι σου και ταυτόχρονα μετακυλίεις τις ευθύνες σου στον ανυπεράσπιστο δημόσιο χώρο και στο κοινωνικό σύνολο… Συμπέρασμα ένατο."

Συμπέρασμα δέκατο: δικό σας!

Γιάννης Δημολιάτης
Επίκουρος Καθηγητής Υγιεινής & Επιδημιολογίας.

trupokarudos.com

Εξόργισε τους φιλόζωους με την ανικανότητα του ο Δριβελέγκας

ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ  http://www.zoosos.gr/article/602/exorgise-tous-philozoous-me-ten-anikanoteta-tou-o-drivelegas

Το ακατόρθωτο κατάφερε να πραγματοποιήσει προφανώς λόγω άγνοιας ή αδιαφορίας (ίσως και ανικανότητας) ο νυν υφυπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, Γ. Δριβελέγκας.

Εξόργισε σχεδόν το σύνολο των μελών των φιλοζωικών σωματείων, οι οποίοι εδώ και μήνες παλεύουν με τους καρεκλοκενταύρους των αρμόδιων υπηρεσιών, ώστε οι νέοι νόμοι, που θα απαρτίζουν το νομοσχέδιο για τα ζώα συντροφιάς, να είναι προωθημένοι και να συμβάλλουν ουσιαστικά στη διαχείριση των αδέσποτων ζώων.

Όμως ο κ. Δριβελέγκας και οι συνεργάτες του αποδείχτηκαν επικίνδυνοι λόγω ανικανότητας ακόμα και σε αυτόν τον τομέα. Αν πρόκειται για ανικανότητα κατανόησης ενός τεράστιου προβλήματος τότε είναι ακατάλληλοι γι’ αυτή τη θέση. Αν πρόκειται για σκόπιμη αδιαφορία τότε έχουμε κάθε δικαίωμα να θεωρούμε και την διαπλοκή πιθανή αιτία για τις λύσεις που δεν επιλέγονται…

Τραγελαφικά πράγματα συμβαίνουν στο «Ελλαδιστάν» και όταν πρόκειται να δημιουργηθούν νέοι κανόνες για την προστασία των ζώων όπως είναι π.χ. οι ποινές για τους σαδιστές, που βασανίζουν τα ζώα αλύπητα, ή τα μέτρα για τον περιορισμό των εισαγωγών ζώων, αφού η χώρα είναι γεμάτη αδέσποτα, ή το πότε αυτά θανατώνονται αν και εφόσον είναι επικίνδυνα κ.ο.κ..

Ο κ. Δριβελέγκας και το επιτελείο του με ευκολία παρέκαμψαν τις προτάσεις, που με πολύ κόπο κατέθεσαν εκείνοι, οι οποίοι καθημερινά δίνουν μάχες στους δρόμους, στα χωράφια, σε κάθε χωριό και κάθε πόλη, για να μαζέψουν και να σώσουν κουτάβια, βασανισμένα ζώα, σκελετωμένα από την πείνα, καμένα με οξύ, δεμένα με σύρματα, γδαρμένα, πνιγμένα, δηλητηριασμένα από τις φόλες.

Ο κ. Δριβελέγκας και η παρέα του παρέκαμψαν τις προτάσεις εκείνων, που από την τσέπη τους πληρώνουν για τη σωτηρία των ζώων, αφού το κράτος (βλέπε δήμοι και άλλες αρμόδιες υπηρεσίες) δεν κάνει τίποτα και σε αυτόν τον τομέα, αν και είναι υποχρεωμένο να φροντίζει και τις συνθήκες διαβίωσης των ζώων και φυσικά να τιμωρεί εκείνους που τα κακοποιούν.

Ο κ. Δριβελέγκας αλλά και τώρα η προκάτοχος του Μιλένα Αποστολάκη και φυσικά τώρα ο Κώστας Σκανδαλίδης - που πιο πολύ κόπτεται για τα εσωκομματικά του ΠΑ.ΣΟ.Κ. παρά για να παράγει ουσιαστικό έργο - έγραψαν στα παλιά τους τα παπούτσια το open gov και τις διαδικασίες ανοιχτής διαβούλευσης, τις οποίες ο πρώην πρωθυπουργός, Γιώργος Παπανδρέου, καθιέρωσε υποτίθεται για να δείξει την διαύγεια των προθέσεων της δική του παρέας.

Τελικά η διαύγεια και η διαδικτυακή επικοινωνία – που τόσο διαφημίστηκε ενώ βρισκόμαστε ήδη στον 21ο αιώνα – αυτό που κατόρθωσε, ήταν να φέρει στην επιφάνεια την ανικανότητα των αρμοδίων, που πέρασαν τα τελευταία χρόνια από το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων.

Τα στελέχη αυτού του υπουργείου δεν εννοούν να καταλάβουν, ότι θα θέματα τα οποία τους έβαλαν να διαχειρίζονται είναι εξαιρετικά σημαντικά και κρίσιμα τόσο για τα ίδια τα ζώα (παραγωγικά, αδέσποτα, γουνοφόρα) που έχουν την ατυχία να επιβιώνουν στην Ελλάδα, αλλά και για τη δική μας χαμένη ανθρωπιά!

Ο κ. Δριβελέγκας απαντώντας ως υπουργός στις 8/11/2011 στην αναφορά με τις προτάσεις που κατέθεσε στις 6/10/2011 ο βουλευτής της Ν.Δ., Ν. Νικολόπουλος, για το εν λόγω νομοσχέδιο, παρουσιάζει το άσπρο μαύρο, ενώ στο επικείμενο νομοσχέδιο ο προσεχτικός αναγνώστης διαπιστώνει, ότι τίποτα ουσιαστικό δεν αλλάζει και καμιά ουσιαστική αλλαγή δεν προκύπτει, παρά τις συναντήσεις, τις ανταλλαγές απόψεων και τα μεγάλα λόγια!

Ανίκανοι, αδιάφοροι ή διαπλεκόμενοι οι αρμόδιοι του ΥΠ.Α.Α.Τ.;
Η δικηγόρος Νατάσα Μπομπολάκη εκπροσωπώντας την Πανελλαδική Φιλοζωική και Περιβαλλοντική Ομοσπονδία, της οποίας είναι πρόεδρος, και εκ μέρους της Πανελλαδικής Συντονιστικής Επιτροπής 110 Ζωοφιλικών Σωματείων δίνει μια οργισμένη απάντηση στους ισχυρισμούς του κ. Δριβελέγκα.
Η μάχη που έχει δώσει εκείνη σε συνεργασία με τα μέλη δεκάδων φιλοζωικών σωματείων και με νομικούς, οι οποίοι ασχολούνται με τα δικαιώματα των ζώων, της δίνει το δικαίωμα να χρησιμοποιεί σκληρή γλώσσα αλλά και να μην ανέχεται την κοροϊδία κανενός.
Η κα Μπομπολάκη κρίνει και κατακρίνει εκείνους τους αρμόδιους, που παίζουν με τη δική μας ανθρωπιά, καταδικάζοντας τα αδέσποτα ζώα, που επιβιώνουν κάτω από φριχτές συνθήκες στη χώρα μας, σε μια μαρτυρική ζωή.

Ολόκληρη η επιστολή
«Με έκπληξη αλλά και αγανάκτηση για τον εμπαιγμό, διαβάσαμε την απάντηση του Υφυπουργού ΥΠΑΑΤ κ. Δριβελέγκα, δια χειρός των γνωστών κτηνιατρικών υπηρεσιών του ΥΠΑΑΤ, σε αναφορά του βουλευτή κ. Νικολόπουλου σχετικά με τις διατάξεις του πολυαναμενόμενου υπό ψήφιση νομοσχεδίου για τα αδέσποτα ζώα και τα ζώα συντροφιάς.

Παρά τις διαβεβαιώσεις που λαμβάναμε από το Υπουργείο όλο αυτό το διάστημα, ότι στο νομοσχέδιο θα ενσωματωθεί η πλειονότητα των αιτημάτων που τέθηκαν μέσα από την εντυπωσιακή σε συμμετοχή πολιτών διαβούλευση και στη συνέχεια από τις φιλοζωικές Οργανώσεις στις κατ’ ιδίαν συσκέψεις με τους αρμόδιους, διαφάνηκαν τελικά οι πραγματικές σκέψεις των υπευθύνων.

Με ποια λογική αποφασίζουν κάποιοι που κάθονται στα γραφεία τους, που αγνοούν την Διακήρυξη των Δικαιωμάτων των ζώων, που αναφέρουμε στην αρχή των θέσεών μας και μπερδεύουν την παγκόσμια θέση του φιλοζωικού κινήματος για ζώα που θα αναπαράγονται ελεύθερα και όχι μέσα σε κλουβιά και κατά παραγγελία, με το ζήτημα των αδέσποτων ζώων στην χώρα μας, που δεν έχουν ιδέα από την βαρβαρότητα των νεοελλήνων απέναντι στα ζώα, που αποφασίζουν, ότι η εγκατάλειψη ενός ζώου ή η παραβίαση των κανόνων ευζωίας του δεν πρέπει να συνιστούν ποινικό αδίκημα, αλλάζοντας επί το χείρον, σε ορισμένα σημεία την ισχύουσα νομοθεσία;

Δεν μπορούν να έχουν διαβαθμίσεις τα ποινικά αδικήματα ; Εάν στη θέση ενός αδύναμου ζώου έβαζαν έστω για μια στιγμή ένα παιδί θα έλεγαν τα ίδια; Ότι δηλ. το να σκοτώσεις ή να βασανίσεις ένα παιδί είναι βαρύ, αλλά εάν το πετάξεις στον δρόμο ή το αφήσεις να πεινάει ή το δέσεις με αλυσίδες δεν έγινε και τίποτα, αρκεί ένα πρόστιμο;

Πώς και γιατί αφαιρέθηκε από το αρχικό νομοσχέδιο της κ. Αποστολάκη ο όρος “μη μετατρέψιμη ποινή”; Ο τραυματισμός ή η θανάτωση ενός ζώου από αυτοκίνητο γίνεται χωρίς πρόθεση από την πλευρά του οδηγού και επομένως δεν χρήζει τιμωρίας, ενώ όταν ένας οδηγός τραυματίζει και σκοτώνει ανθρώπους το κάνει με πρόθεση και γι’ αυτό τιμωρείται;

Μήπως κάποιος πρέπει να ενημερώσει το Υπουργείο για την έννοια του όρου αντικειμενική ευθύνη; Μήπως η εγκατάλειψη του τραυματισμένου ζώου αβοήθητου στον δρόμο, που πολλές φορές ο τραυματισμός του είναι απόλυτα συνειδητός, χάριν μαγκιάς, δεν χρήζει τιμωρίας;

Ποιος μπορεί να είναι τόσο αφελής ώστε να πιστεύει ότι η παραβίαση της υποχρέωσης των Δήμων να μεριμνήσουν για τα αδέσποτα θα αντιμετωπισθεί με κινήσεις αγανακτισμένων φιλόζωων πολιτών;
Γιατί οι εθελοντές αλλοδαποί ευρωπαίοι κτηνίατροι ενώ κρίνονται ικανοί να κάνουν χειρουργικές επεμβάσεις είναι ανίκανοι να πιστοποιηθούν και να βάλουν ένα απλό τσιπάκι;

Μήπως και πάλι συνειδητά, όπως και μέχρι σήμερα, θα εμποδιστεί από τα γνωστά συμφέροντα το ευεργετικό για την χώρα μας ζήτημα των δωρεάν στειρώσεων;

Είμαστε απόλυτα βέβαιοι γι’ αυτό. Πάνω από 10 φορές μας διαβεβαίωσε ο κ. Δριβελέγκας ότι θα απαλειφτεί η επίμαχη φράση “με την συνεργασία πιστοποιημένου κτηνιάτρου” αλλά και πάλι επικράτησαν τα κυκλώματα μέσα από το υπουργείο, που έκαναν το δικό τους, αγνοώντας το αίτημα χιλιάδων φιλόζωων πολιτών χάριν μιας μικρής μειοψηφίας.

Με ποια επιστημονική τεκμηρίωση αντιμετωπίζεται η λεϊσμανίαση ως οιονεί πανούκλα από την οποία κινδυνεύουν οι άνθρωποι;

Είναι αλήθεια άκρως (!) παρακινδυνευμένο
να αφαιρεθεί η ασφαλιστική δικλείδα της “κατ’ επανάληψη” επιθετικής συμπεριφοράς ενός ζώου ώστε να χαρακτηριστεί ως επικίνδυνο και κατά συνέπεια να ευθανατωθεί και δεν είναι άδικο να ευθανατωθεί ένα ζώο ως επικίνδυνο επειδή “αμύνθηκε” σε κάποια συγκεκριμένη στιγμή που δέχθηκε αναίτια επίθεση ανθρώπου;

Αυτά και άλλα ευτράπελα διαβάσαμε στην απάντηση του Υπουργείου. Πιστεύετε αλήθεια κ.κ. του Υπουργείου ότι συνομιλείτε τόσο καιρό με άτομα που δεν αντιλαμβάνονται τον εμπαιγμό σας;

Έχουμε απόλυτη επίγνωση του ότι το νομοσχέδιο για τα ζώα είναι ανθρωποκεντρικό και ζωοφοβικό, και όχι ένα σχέδιο που θα προστατεύει τα ζώα από την ασυδοσία του ανθρώπινου είδους αλλά θεωρούμε ότι πρέπει να ψηφιστεί μόνο χάριν των μερικών θετικών διατάξεων του, πλην όμως καλούμε έστω και την ύστατη αυτή ώρα την ηγεσία του ΥΠΑΑΤ και την Επιτροπή Εμπορίου να προχωρήσουν σε περαιτέρω βελτιώσεις του νομοσχεδίου, σύμφωνα με τις προτάσεις μας καθώς και στην άμεση ψήφισή του από την μεταβατική κυβέρνηση Παπαδήμου.

Έχουμε απόλυτη συναίσθηση του ότι ο αγώνας μας θα συνεχιστεί και την
επαύριον της ψήφισης του νομοσχεδίου μέχρι οι ότου οι πολίτες αυτής της χώρας αποκτήσουν φιλοζωική συνείδηση και κουλτούρα ικανή να αντιστρέψει την σημερινή επονείδιστη κατάσταση».