"ΕΠΙΣΤΡΟΦΕΣ ΔΕΚΤΕΣ"

Ανοίγω αυτό το θέμα με αφορμή τις πρόσφατες ιστορίες αποτυχημένων υιοθεσιών, για να θίξω το πλέον πολύ συχνό φαινόμενο των "επιστροφών" στα σκυλάκια που δίνουμε για υιοθεσία.

Κάθε τόσο διαβάζουμε ότι κάποιο σκυλάκι επιτέλους βρήκε σπίτι και χαιρόμαστε γι’ αυτό για να απογοητευτούμε μετά από μία-δύο μέρες που η αγγελία του ανοίγει ξανά γιατί ο υποψήφιος ανάδοχος το επέστρεψε σαν σκάρτο εμπόρευμα προφασιζόμενος 1002 δικαιολογίες.

Τα άσχημα της υπόθεσης:

-Το σκυλί ταλαιπωρείται με άσκοπες μετακινήσεις και φορτώνεται με άγχος και ανασφάλεια. Αντί για καλό του κάνουμε κακό.

-Οι εθελοντές ταλαιπωρούνται με άσκοπες μετακινήσεις και φρούδες ελπίδες. Το ψυχολογικό κόστος είναι ασήκωτο... γεμίζουν με απογοήτευση που δυσκολεύει την προσπάθειά τους.

-Δημιουργείται η ψευδής εικόνα ότι ο σκύλος είναι σαν το ρούχο, είναι δώρο, είναι προϊόν... το δοκιμάζεις και αν δεν σου κάνει ή το βρεις "ελαττωματικό" το επιστρέφεις!

Τι φταίει;

Πόσο δύσκολο είναι να μείνει κανείς πιστός στην απόφασή του;

Πόσο περισσότερο μπορούμε να ελέγχουμε τους υποψήφιους ανάδοχους;

Πόσα ερωτηματολόγια, φόρμες υιοθεσίας, συμβόλαια να ετοιμάσουμε;

Μήπως πρέπει να δίνουμε διορία επιπλέον 48 ωρών στον υποψήφιο ανάδοχο να το ξανασκεφτεί, πριν του δώσουμε το σκύλο;

Και γιατί όλη η καλή θέληση και ο ενθουσιασμός που είχαν αρχικά οι ανάδοχοι εξαφανίζεται μέσα σε 24 ώρες συγκατοίκησης;

Συνήθως όταν κάποιος δεν είναι σίγουρος αν είναι έτοιμος να υιοθετήσει σκύλο, του προτείνω να αναλάβει μία προσωρινή φιλοξενία. Έτσι καλύπτεται η ανάγκη για προσωρινή στέγη ενός σκύλου και το άτομο κατανοεί στην πράξη την ευθύνη του να συζείς με τον τετράποδο φίλο σου και βλέπει αν μπορεί ή όχι να ανταπεξέλθει. Αλλά πόσοι είναι αυτοί που δέχονται να φιλοξενήσουν ένα ζωάκι τελικά;

Επίσης, στη σύγχρονη εποχή μας, μπορεί κανείς κάλλιστα να υιοθετήσει ένα ζωάκι εικονικά! Αν κάποιος δηλαδή έχει ήδη ζώα ή για οποιονδήποτε λόγο (αλλεργία, ωράρια, χώρος) δεν μπορεί να υιοθετήσει κάποιο, μπορεί να αναλάβει μία ΕΙΚΟΝΙΚΗ ΥΙΟΘΕΣΙΑ ενός ζώου που ζει σε καταφύγιο. Έτσι θα μπορεί να προσφέρει τη διατροφή στο ζωάκι του ή ακόμα και την ιατροφαρμακευτική του περίθαλψη, χωρίς να έχει τη δέσμευση να το έχει στο χώρο του.

Θέλω να πω ότι υπάρχουν και εναλλακτικοί τρόποι να βοηθήσει κανείς, δεν χρειάζεται να κάνουμε τα ζώα «μπαλάκια» από τον ένα στον άλλο, ούτε να χάνουμε όλοι τον πολύτιμο χρόνο μας.

Αν είστε υποψήφιος ανάδοχος για ένα σκυλάκι, παρακαλώ δώστε προσοχή σε αυτές τις γραμμές.

Πριν το υιοθετήσετε, φροντίστε να είστε σίγουροι ότι έχετε όχι μόνο τη δυνατότητα, αλλά και την ικανότητα να προσφέρετε ένα καλό και ΜΟΝΙΜΟ σπιτικό στο πλάσμα που θα έρθει να ζήσει μαζί σας.

Δεν είναι ρούχο να το δοκιμάσετε και αν δεν σας κάνει να το γυρίσετε στο κατάστημα και να πάρετε τα λεφτά σας πίσω… είναι ζωντανό πλάσμα με συναισθήματα, καρδιά και ψυχή.

Ακόμα και για μία-δύο μέρες να μείνει σπίτι σας και να το επιστρέψετε μετά, δημιουργείτε τεράστια σύγχυση στην ψυχολογία του ζώου. Το αγχώνετε χωρίς λόγο και το ταλαιπωρείτε! Του δίνετε μια υπόσχεση, του δίνετε θάρρος να σας κοιτάξει με αγάπη και ελπίδα στα μάτια και μετά του κόβετε τη χαρά. Του προκαλείτε ανασφάλεια και σιγά-σιγά χάνει την εμπιστοσύνη του στους ανθρώπους και η ανεύρεση σπιτιού γίνεται ακόμα δυσκολότερη.

Επίσης, κάνετε δύσκολο το έργο των εθελοντών και των ατόμων που φροντίζουν και πασχίζουν για το συγκεκριμένο πλάσμα, όπως και για εκατοντάδες άλλα που ζουν σε καταφύγια ή στο δρόμο.

Σκεφτείτε πριν υιοθετήσετε, αν αμφιβάλετε, καλύτερα να το αναβάλετε επ’ αόριστο.