Ο Ted Davidson, συνταξιούχος στρατιωτικός, είχε έρθει στην Ελλάδα τον Σεπτέμβριο, μαζί με την γυναίκα του κι άλλα δύο φιλικά ζευγάρια, για διακοπές. Κάθε πρωί, από το χάραμα, συνήθιζε να περπατάει μέχρι την πόλη για να πάρει φρέσκα κρουασάν από το φούρνο για το πρωινό και σε μια από αυτές τις βόλτες του την είδε για πρώτη φορά! Ήταν μια ξανθιά σκυλίτσα με ολόρθα αυτιά, πολύ φοβισμένη όμως για να πλησιάσει κάποιον άνθρωπο.
Η τρυφερότητά του όμως προς αυτό το ζώο, το καθημερινό πρωινό ραντεβού τους και τα μεζεδάκια που της κρατούσε, την έκαναν να τον πλησιάσει και να τον αφήσει να την αγγίξει. Κι έτσι ξεκίνησε ένα βαθύ δέσιμο και μια ήρεμη αλλά μεγάλη φιλία ανάμεσα στο αδεσποτάκι, που του είχε δώσει το όνομα Θήνα (από το Αθήνα) και τον Καναδό. Δύο μέρες πριν φύγει για το ταξίδι της επιστροφής την έχασε. Δεν ήταν εκεί που τον περίμενε κάθε πρωί. Την έψαξε σ’ όλη τη πόλη μέχρι που την βρήκε ξαπλωμένη σ’ ένα δημόσιο κηπάκι.
Ήταν χτυπημένη με πληγές στο κεφάλι, στο πρόσωπο, στο στήθος και με σπασμένο το ένα μπροστινό της πόδι. Έκατσε δίπλα της και την αγκάλιασε. Το χτυπημένο της κορμάκι έτρεμε και του έτεινε το σπασμένο πόδι της σαν να του έλεγε «κάνε κάτι, βοήθησέ με». Ο Τεντ δεν μπορούσε να την σηκώσει, ταξί δεν έβλεπε πουθενά, κτηνιάτρους δεν ήξερε. Επέστρεψε τρέχοντας στο σπίτι που έμεναν για να ζητήσει βοήθεια από την γυναίκα του και τους φίλους τους. Όταν γύρισαν στο σημείο που την είχε αφήσει, αυτή είχε φύγει κι όλες οι προσπάθειές τους να την βρουν τις επόμενες δύο μέρες απέβησαν άκαρπες. Ο Τεντ γύρισε στην πατρίδα του με την μορφή της σκυλίτσας χαραγμένη στο μυαλό του. Αισθανόταν ότι την είχε εγκαταλείψει. Ότι πρόδωσε την εμπιστοσύνη της κι ενώ εκείνη τον χρειαζόταν αυτός έφυγε.
Ο πόλεμος του μυαλού με την καρδιά κράτησε ένα περίπου μήνα και το ζάρι τελικά έπεσε! Θα γύριζε στην Ελλάδα να ψάξει να την βρει και να την πάρει μαζί του. Η αίσθηση ευθύνης του απέναντι σ’ αυτό το ζώο ήταν σημαντικότερη απ’ ό,τι κι αν έλεγε η λογική του.
Έτσι ήρθαμε σε επαφή μαζί του για να δούμε αν μπορούμε και πώς να τον βοηθήσουμε σ’ αυτή την αναζήτηση. Ήδη είχαμε μιλήσει με εθελοντή της πόλης που ζούσε η σκυλίτσα και μας είχε διαβεβαιώσει πως την είχε δει, ή τουλάχιστον είχε δει μία σκυλίτσα με αυτά τα χαρακτηριστικά και με μπροστινό πόδι που κούτσαινε. Σημάδι ότι το κοριτσάκι ζούσε ακόμα πριν από μερικές μέρες.
Έφτασε στο αεροδρόμιο κι από κει τον παραλάβαμε και τον μεταφέραμε στην πόλη, του βρήκαμε ξενοδοχείο και ξεκινήσαμε μαζί του να χτενίζουμε την πόλη. Δεν ήταν πουθενά. Τελικά ο Καναδός έμεινε στο ξενοδοχείο, θα ξανάβγαινε πάλι με το σκοτάδι για να την ψάξει.
Οι μέρες περνούσαν και δεν την έβλεπε πουθενά. Στις καθημερινές μας τηλεφωνικές συνομιλίες, του είχαμε δανείσει ένα κινητό τηλέφωνο για να μας πάρει μόλις την έβρισκε, ακουγόταν όλο και πιο απογοητευμένος. Είχε όμως βρει παρέα στις βόλτες του προς αναζήτηση, μία άλλη σκυλίτσα, πολύ φιλική και χαδιάρα, που έμοιαζε της Θήνας και τον ακολουθούσε όπου πήγαινε. Τελικά ένα βράδυ του τηλεφώνησε κάποιος εθελοντής. Την είχε δει και θα περνούσε από το ξενοδοχείο να τον πάρει με το αυτοκίνητο για να πάνε να την πιάσουν. Πήγαν εκεί που είχε φανεί και όντως ήταν εκείνη. Αγριεμένη και φοβισμένη όμως και περιτριγυρισμένη από μία ολόκληρη αγέλη αρσενικών σκύλων που δεν άφηναν κανέναν να πλησιάσει. Η ίδια, στην θέα των ανθρώπων, τράπηκε σε φυγή. Ο Καναδός κατάλαβε ότι δεν είχε καμία ελπίδα να την πλησιάσει, ο χρόνος του τελείωνε, έπρεπε να επιστρέψει.
Την άλλη μέρα μας ειδοποίησε ότι δεν μπορούσε να πιάσει το ζώο και θα ήθελε να επιστρέψει στο καταφύγιο, θα ήθελε όμως να πάρει μαζί του την δεύτερη σκυλίτσα με την οποία είχε πιάσει φιλίες που την ονόμασε Θήνα 2. Στην ηλεκτρονική αλληλογραφία με την Πέγκυ, την γυναίκα του, που είχαμε όλο αυτό το διάστημα είχαμε διαπιστώσει ότι τον στήριζε απόλυτα σ’ αυτή του την αναζήτηση για το σκυλί που αγάπησε κι αισθάνθηκε υπεύθυνος. Μας είχε γράψει σε ένα από τα e-mail της να πούμε στον Τεντ να μην τολμήσει να γυρίσει χωρίς σκυλί στον Καναδά. Να βρει κάποιο άλλο αδέσποτο και να το σώσει αν δεν βρει την Θήνα.
Πράγματι πήγαμε στην πόλη που έψαχνε ο Τεντ για να τον πάρουμε και να γυρίσουμε στο καταφύγιο όπου θα τον φιλοξενούσαμε μέχρι να φύγει. Περήφανος μας έδειξε την Θήνα 2! Αφού δεν μπορούσε να πιάσει την πρώτη Θήνα, θα έσωζε από τους δρόμους την σωσία της. Πριν φύγουμε για το Μαρκόπουλο, πήγαμε την Θήνα 2 σ’ έναν τοπικό κτηνίατρο να της πάρει αίμα και να την εξετάσει.
Στο Καταφύγιο ήταν όλα έτοιμα για να υποδεχτούν τους δύο φιλοξενούμενούς μας. Το μικρό δωμάτιο/ξενώνας όπου θα έμενε ο Τεντ με το καινούργιο του κορίτσι, το οποίο όμως μα επεφύλασσε μία δυσάρεστη έκπληξη. Την νύχτα και την επόμενη ημέρα καταταλαιπωρήθηκε με διάρροιες και εμέτους. Οροί, φάρμακα, ο κτηνίατρος παρών κάθε μέρα και το ρολόϊ μετρούσε τα λεπτά και τις ώρες που μας έφερναν κοντύτερα στην ημέρα αναχώρησης του Τεντ. Ένα ηλεκτρονικό οικογενειακό συμβούλιο μεταξύ Καναδά και Μαρκόπουλου με μεσολαβητή τον υπολογιστή του ΚΑΖ αποφάσισε ότι ο Τεντ έπρεπε να αναβάλει την αναχώρησή του μέχρι να γίνει η Θήνα 2 καλά για να μπορεί να ταξιδέψει. Άλλη ταραχή με την αεροπορική εταιρία που δεν έκανε την αλλαγή από την Αθήνα. Έπρεπε να γίνει από την πόλη του Καναδά απ’ όπου εκδόθηκε το εισιτήριο και το πρόστιμο βαρύ, σχεδόν όσο είχε στοιχίσει το εισιτήριο αρχικά!
Η Θήνα 2 αργά αλλά σταθερά βάδιζε προς την πλήρη ίαση κι ο Τεντ περνούσε τις ημέρες του κρατώντας της παρέα και απολαμβάνοντας τις εξαίσιες λιακάδες του Νοέμβρη. Μια μέρα του χτύπησα την πόρτα να τον ρωτήσω κάτι και τους βρήκα, τη Θήνα ξαπλωμένη φαρδιά πλατιά στο κρεβάτι του να μασουλάει μία κάλτσα του και τον Τεντ στριμωγμένο στα πόδια του κρεβατιού να διαβάζει ένα βιβλίο! «Πάμε μια βόλτα μέχρι την πόλη να κάνουμε μία τελευταία προσπάθεια μήπως και βρούμε την Θήνα1;» ήταν η πρόταση του Καταφυγίου. Τα μάτια του άστραψαν και συμφώνησε ενθουσιασμένος. Η Πέγκυ που είχε ερωτηθεί σε προηγούμενο mail μας αν υπήρχε χώρος στο σπίτι τους για δύο Θήνες αν τελικά βρίσκαμε και την άλλη, είχε απαντήσει «Το σπίτι των Davidson πάντα θα έχει χώρο για 3 σκυλιά!» Σημειωτέον είχαν στο σπίτι την Μίτζι, την σκυλίτσα που είχαν πάρει πριν από δύο χρόνια από το καταφύγιο της πόλης τους. Κι εδώ πρέπει να προσθέσουμε ότι πριν φύγει ο Τεντ από τον Καναδά, έκανε το ζευγάρι μία δωρεά στο τοπικό τους καταφύγιο ισόποση με τα έξοδα του ταξιδιού του Τεντ στην Ελλάδα...
Την επόμενη ημέρα το πρωί περιμέναμε στο Καταφύγιο το συνεργείο της τηλεόρασης του Σκάϊ, της εκπομπής «Παρά Τρίχα» για μία συνέντευξη του Τεντ. Στον Καναδά είχε γίνει γνωστή η Οδύσσειά του και το ταξίδι του για να βρει την σκυλίτσα «του», οι εφημερίδες ήταν γεμάτες από άρθρα και το ραδιόφωνο κι η τηλεόραση παρουσίαζαν συνεντεύξεις της Πέγκυ και της Νταϊάν. Ο Τεντ κάθε τόσο μουρμούριζε «Τί θέλουν από μένα! Εγώ είμαι ένας πρώην στρατιωτικός και δεν έχω καμία σχέση με τη δημοσιότητα και τα ΜΜΕ. Το σκυλί μου ψάχνω να βρω, δεν έκανα δα και τίποτα σπουδαίο»...
Μετά την συνέντευξη ξεκινήσαμε για το δίωρο ταξίδι στην πόλη της Θήνας με το αυτοκίνητο του Σκάϊ πίσω μας. Παρκάραμε και κατεβήκαμε όλοι σε αναζήτηση της Θήνας. Δεν είχαμε κάνει δυο βήματα και μας πήρε από πίσω ένα αδεσποτάκι και μετά κόλλησε κι ένα δεύτερο. Είμαστε όλοι μας μια παρέα γεμάτη αγωνία, εμείς αν θα βρούμε την Θήνα και τα αδεσποτάκια αν θα τους ξαναδώσει ο Τεντ από εκείνες τις νόστιμες λιχουδιές που έκρυβε στη τσέπη του. Και σε μια στιγμή σταματήσαμε απότομα. Στην παραλία είδαμε κάτι που έμοιαζε με πέτρα, αλλά έμοιαζε και με νάϋλον σακούλα, θα μπορούσε όμως να είναι κι ένας σκύλος κουλουριασμένος. Ο Τεντ βάδισε αργά προς τα εκεί ψιθυρίζοντας «ίσως είναι αυτή, μάλλον είναι αυτή». Κι όταν τα μεγάλα αυτιά σηκώθηκαν ακούστηκε το ψιθύρισμά του πνιχτό από τη συγκίνηση «αυτή είναι!»
Το πρωτο "γεια" της επανασυνδεσης
Την πλησίασε κι αυτή σηκώθηκε. Έκανε δυο βήματα πίσω κοιτώντας τον και κουνώντας την ουρά της διστακτικά. Το ένα αδεσποτάκι παραλίγο να χαλάσει όλη την επιχείρηση. Είχε ξαπλώσει ανάσκελα στα πόδια του Τεντ περιμένοντας κι άλλη λιχουδιά. Του πετούσε ο Τεντ λιχουδιές μακριά για να το απομακρύνει κι αυτό τις κατάπινε στο δευτερόλεπτο και ξαναγύριζε. Τελικά η Θήνα τον αναγνώρισε! Τον πλησίασε με τα αυτιά της κάτω κουνώντας την ουρά της κι εκεί ο Τεντ την αγκάλιασε ψιθυρίζοντάς της τα δικά τους τρυφερά λόγια που λέγανε πριν δυο μήνες, της πέρασε το λουρί στο λαιμό και την οδήγησε στο αυτοκίνητο. Δεν μας κρατούσε πια τίποτα εκεί. Στο δρόμο για το Καταφύγιο περάσαμε από τον κτηνίατρό μας να την εξετάσει και να της πάρει αίμα και τελικά φτάσαμε στο Καταφύγιο, όλοι μας κουρασμένοι, ευτυχισμένοι και βαθιά ικανοποιημένοι που η «επιχείρηση Θήνα» στέφθηκε από επιτυχία.
Ενα φιλι απο την Θηνα - Ενα χαδι απο την Φοιβη
Την άλλη μέρα το πρωί όταν πήγαμε στο Καταφύγιο βρήκαμε τους τρεις τους μ’ ένα χαμόγελο μέχρι τ’ αυτιά. Τα κορίτσια έπαιζαν στον ήλιο στον μπροστινό κήπο και χοροπήδαγαν σαν τα κατσίκια, κι ο Τεντ τις παρακολουθούσε χαμογελώντας και καμαρώνοντάς τες. Η πρώτη αγαπημένη του Τεντ κράτησε το όνομα Θήνα και η δεύτερη ονομάστηκε, σύμφωνα με την επιθυμία της Πέγκυ, Φοίβη.
Πίσω στον Καναδά, το σπίτι των Davidson έχει γεμίσει ζωή και ποδοβολητά. Η Θήνα δεν ξεκολλάει από το πλευρό του Τεντ κι η Φοίβη, αφού είχε μερικές θερμές συζητήσεις με την Μίτζι για το ποιανού είναι το σπίτι, η μαμά κι ο μπαμπάς, φροντίζει για όλες τις πιθανές και απίθανες σκανταλιές. Πάντως κι οι δύο βρήκαν τη βόλτα για ψώνια εξαιρετικά ενδιαφέρουσα, ιδιαίτερα αφού όλοι που τους συναντούσαν στο δρόμο και ξέροντας την ιστορία τους από τα μέσα ενημέρωσης είχαν και μια λιχουδιά ή ένα χάϊδεμα στο κεφαλάκι τους να τους προσφέρουν.
Η ιστορία του Καναδού που ταξίδεψε 8.000 χιλιόμετρα για να βρει το σκυλί που του έκλεψε τη καρδιά και που όταν του ζήτησε βοήθεια δεν μπόρεσε να ανταποκριθεί, μας έκανε να αναθεωρήσουμε την άποψή μας για την πίστη του σκύλου προς τον άνθρωπο. Ενίοτε κι ένας άνθρωπος μπορεί να είναι το ίδιο πιστός προς τον σκύλο του, όσο κι ο σκύλος προς τον άνθρωπό του. Υπάρχει τουλάχιστον ένα καταγεγραμμένο παράδειγμα. Ο Τεντ κι η Θήνα του. Και η Φοίβη που δεν ήξερε μέχρι εκείνη τη στιγμή τί της επιφύλασσε το άστρο της.
Τεντ και Πέγκυ, σας ευχαριστούμε που μας δώσατε την ευκαιρία να σας γνωρίσουμε και να σας βοηθήσουμε. Ήταν τιμή για μας!
Θήνα και Φοίβη ευχηθείτε ανάλογη τύχη και στα άλλα αδέλφια σας που σας συντρόφευαν στους δρόμους!
Καταφύγιο Αδέσποτων Ζώων ΚΑΖ
Για την ημερομηνία της συνέντευξης και του φιλμ που γύρισε ο Σκάϊ θα ενημερωθείτε πάλι από το Blog
Ο Τεντ και οι "κορες" του ασφαλεις στο σπιτι τους
Από τον Μικρό Πρίγκηπα του Αντουάν Ντε Σαιντ Εξυπερύ
..."Όχι," είπε ο Μικρός Πρίγκηπας. “Ψάχνω για φίλους”. Τι θα πει εξημερώνω;"
"Είναι μια πράξη που παραμελείται πάρα πολύ συχνά" είπε η Αλεπού.”Εξημερώνω σημαίνει κάνω δεσμούς" “Κάνω δεσμούς;"
"Ακριβώς αυτό" είπε η Αλεπού. "Για μένα δεν είσαι τίποτα περισσότερο από ένα μικρό αγόρι όμοιο με εκατό χιλιάδες άλλα μικρά αγόρια. Και δεν σε χρειάζομαι. Και εσύ, από τη δική σου πλευρά, δεν με έχεις καμία ανάγκη. Για σένα δεν είμαι τίποτα περισσότερο από μια αλεπού όπως εκατό χιλιάδες άλλες αλεπούδες. Αλλά αν με εξημερώσεις, τότε θα χρειαζόμαστε ο ένας τον άλλον. Για μένα θα είσαι μοναδικός σε όλο τον κόσμο. Για σένα θα είμαι μοναδική σε όλο τον κόσμο…”
"Αρχίζω να καταλαβαίνω" είπε ο Μικρός Πρίγκηπας. “Υπάρχει ένα τριαντάφυλλο… Νομίζω με έχει εξημερώσει…”…
...........................................................................................
... "Και γύρισε προς την αλεπού.
- Γεια σου, είπε ...
- Γεια σου, είπε η αλεπού. Να το μυστικό μου. Είναι πολύ απλό: δεν βλέπει κανείς πολύ καλά παρά μονάχα με την καρδιά. Ότι είναι σημαντικό, δεν το βλέπουν τα μάτια.
- Ότι είναι σημαντικό δεν το βλέπουν τα μάτια, επανέλαβε ο μικρός πρίγκιπας, για να το θυμάται.
- Είναι ο χρόνος που έχεις χάσει για το τριαντάφυλλό σου και που το κάνει τόσο σημαντικό." ...
Πηγή: http://www.facebook.com/note.php?note_id=221747822597
No comments:
Post a Comment