Γεια σας!
Με λένε Πιτσιρίκο & την Πέμπτη (4/2/2010) η καλή εθελόντρια Ροζινούλα με περιμάζωξε από την πλατεία του Ασπρόπυργο & με πήγε πανικόβλητη στο γιατρούλη .
Ο καλός γιατρούλης αφαίρεσε
Καλέ, χαμπάρι δεν πήρα ότι ήμουν τόσο αρρωστούλης & ετοιμοθάνατος.
Βλέπετε εμείς τα αδεσποτάκια είμαστε πιο ψύχραιμα. Δεν γκρινιάζουμε, δεν κλαίμε, δεν αντιστεκόμαστε! Λατρεύουμε τη ζωή αλλά περνάμε τόσα στους δρόμους που ο θάνατος δεν μας τρομάζει. Πολλές φορές μας λυτρώνει!
Τέλος καλό, όλα καλά! Τώρα είμαι περδίκι & χοροπηδάω ευτυχισμένος που αναπνέω & θα δω μια ακόμα άνοιξη να έρχεται στην πόλη μας!
Όμως τώρα τελειώνει η θεραπεία μου & πρέπει
- είτε να γυρίσω στο δρόμο (Δεν ξέρω αν το καλοθέλω αυτό αν & μου λείπουν τα αδελφάκια μου που τα άφησα πίσω στην αφιλόξενη πλατεία)
- είτε να ζήσω σε αφιλόξενα / κρύα κλουβιά, σε στέγες ή σε πανσιόν αλλά φοβάμαι ότι θα με ξεχάσετε εκεί μέχρι να πεθάνω όπως συμβαίνει σε τόσους άλλους φίλους μου που ραγίζει η καρδιά τους πίσω από τα κάγκελα.
Ψάχνω επειγόντως για φιλοξενία / υιοθεσία από τις 10/03/2010
6942830897 Ροζίνα, r_christodoulatou@yahoo.gr
No comments:
Post a Comment