ΜΕ ΠΑΡΑΤΗΣΑΝ ΣΤΟ ΚΡΥΟ

Με παράτησαν στο κρύο και οι περαστικοί μου πετάνε πέτρες…



Πώς να απογοητεύσεις ένα παιδί που σε κοιτάζει με προσμονή περιμένοντας να πεις τη μαγική λέξη που θα το κάνει χαρούμενο; Ο κούταβος που κοιτάζει χαμογελαστά το φακό έχει το ίδιο βλέμμα με το παιδί της οικογένειας που τον πέταξε στο δρόμο. Γιατί τους πρώτους μήνες της ζωής του τους πέρασε με οικογένεια, σε σπίτι, το παιδί της οικογένειας ήταν ο κολλητός του φίλος, τον πήγαν στον κτηνίατρο για τα εμβόλιά του και ξαφνικά έγινε 5-6 μηνών, ψήλωσε, μεγάλωσε κι αποφάσισαν ότι δεν τους κάνει πια. Αγόρασαν στο παιδί ένα X-box και παράτησαν το κουτάβι έξω από το σπίτι μιας συμμαθήτριας που φρόντιζε γάτες. Ο σκυλάκος είναι πρόσχαρος, ακολουθεί κάθε περαστικό κοιτάζοντας βαθιά στα μάτια του, περιμένοντας ότι θα γίνει η νέα του οικογένεια. Μερικοί αδιαφορούν κι άλλοι του πετάνε πέτρες (ναι δεν έγιναν από χάδια τα σημάδια στο κορμάκι του). Αλλά εκείνος επιμένει, χαμογελάει σε όλους και προσμένει την ώρα που θα έχει πάλι τον δικό του άνθρωπο, εκείνον που δεν θα τον παρατήσει στο κρύο και στο λιθοβολισμό. Δεν έτρεφα ελπίδες όσο τον φωτογράφιζα για να αναρτήσω την αγγελία του. Ξέρω ότι μάλλον θα τον δεις και θα αδιαφορήσεις, όμως δεν μπορούσα να μην κάνω το ελάχιστο όταν τα ματάκια του κουταβιού με κοίταζαν αθώα με προσμονή πριν κλείσει η εξώπορτα. Εύχομαι –χωρίς να ελπίζω- ότι υπάρχει ένας άνθρωπος ανάμεσά σας που δεν θα τον απορρίψει και ότι θα βρεθεί πριν βρεθεί κάποιος άλλος που θα του φερθεί φριχτά και θα τερματίσει τη ζωούλα του. Επικοινωνία για φιλοξενία/ υιοθεσία: 6944016699