Ο ΜΙΜΗΣ ΔΕΝ ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΕ!

Μετά απο 2 μέρες συνεχούς ιατρικής φροντίδας & της απεριόριστης αγάπης μας ο

ΜΙΜΗΣ ΔΕΝ ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΕ!

Πέθανε μέσα σε αφόρητους πόνους , με τα τεράστια γαλάζια μάτια του να παρακαλάει να τον βοηθήσουμε .

Πέθανε αργά & βασανιστικά.

Πέθανε χωρίς λόγο & χωρίς καμία αιτία.

Ο Μίμης έγινε το εξιλαστήριο θύμα αυτής της κοινωνίας που επιλέγει μεθόδους αρρωστημένης εξόντωσης των αδέσποτών μας.

Ο Μίμης έγινε το αντικείμενο της αρρωστημένης φαντασίας των αρρωστημένων συμπολιτών μας που δεν θεωρούν τους εαυτούς τους κομμάτι της φύσης.

Ο Μίμης έγινε παράδειγμα προς τα άλλα ζωα που προκειμένου να επιζήσουν ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΜΠΙΣΤΕΥΟΝΤΑΙ ΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ, δεν πρέπει να τους πιστεύουν.

Και εγώ ο εθελοντής παλεύω για ένα ζωάκι λες και βοηθώντας το θα αλλάξει ο κόσμος!

Εγώ ο εθελοντής, αφήνω την οικογένειά μου μέσα στη μέση του δρόμου να πάρει ταξί για το σπίτι, για να φορτώσω στο αυτοκίνητό μου ένα γίγαντα σκύλο που βρήκα χτυπημένο.

Εγώ ο εθελοντής, δίνω το μισό μου μισθό σε τροφές & φάρμακα για να ανακουφίσω τα πονεμένα ζώα!

Εγώ ο εθελοντής, ακούω όλο το κόσμο να μου λέει "ασε πια τα κοπρόσκυλα & πάμε για καφέ".

Εγώ ο εθελοντής, γίνομαι δυσάρεστος & γραφικός στους γείτονες όταν μοιράζω φυλλάδια για τις φόλες κοιτάζοντας τους στα μάτια για να δω ποιός τις πέταξε.

Εγώ ο εθελοντής, κλαίω κάθε φορά που ένας ΜΙΜΗΣ πεθαίνει.

Οχι γιατί δεν είμαι εξοικειωμένη με το κύκλο της ζωής ΖΩΗ-ΘΑΝΑΤΟΣ-ΖΩΗ.

Αλλά γιατί είμαι μέρος μιας αρρωστημένης κοινωνίας & για αυτό ΝΤΡΕΠΟΜΑΙ!

Και εγώ η εθελόντρια δεν θα δείξω φωτογραφία του ενώ είναι άρρωστος και ταλαιπωρημένος γιατί τον αγαπάω. Γιατί τον πονάω. Γιατί ο δικός μου κόπος, η δική μου προσπάθεια, τα δικά μου αισθήματα τα ποδοπάτησε κάποιος πολιτισμένος συμπολίτης μου που κουβάλησε στις τσέπες του το θάνατο και τον άπλωσε στη γειτονιά μας! Οποιος και να είναι δεν θα του κάνω τη χάρη να απολαύσει τα κατορθώματά του!