Search This Blog

Friday, February 6, 2009

O ΑΓΕΡΑΣ ΥΙΟΘΕΤΗΘΗΚΕ


Τον θυμάστε το μικρό μας Αγέρα? Υιοθετήθηκε...

Ετσι δεν μας μένει παρά να ευχηθούμε στην οικογένεια που τον αγαπά και τον φροντίζει πια,καλή συμβίωση με το μικρό μας φίλο.Θα τον κάνουν και θα τους κάνει ευτυχισμένους!

Λίγες και οι ευχαριστίες στη Sapt που ανέλαβε τη διαδικασία υιοθεσίας του ζώου και όχι μόνο (και τη κτηνιατρική περίθαλψη/επίβλεψη/ το microchip κλπ) αλλά ιδιαίτερα σημαντική και η συνεχής υποστήριξη στην εκπαίδευση του μικρού μας φίλου.
Kαι λίγα τα λόγια για το Νικο Δρεπανιώτη, ενεργό ζωοφιλο και εθελοντή παντός καιρού, που όχι μονο δεν άφησε το ζώο αβοήθητο οταν το βρήκε στην πόρτα του μπροστά, αλλά το φρόντισε όλους αυτούς τους μήνες, το αγάπησε & του χάρισε την ευκαιρία για μια καλύτερη ζωή!

Καλή τύχη Αγέρα...
Σε αγαπάμε πολύ πολύ!
*********************************

Γειά σας με λένε Αγέρα γιατί αν μπορούσα να περπατήσω θα περπάταγα γρήγορα.
Αν μπορούσα να τρέξω θα έτρεχα σαν τον αγέρα.
Αν μπορούσα να ανέβω τις σκάλες θα τις ανέβαινα τρέχοντας.
Ομως τίποτα απο αυτά δεν συμβαίνει...
Εμφανίστηκα απο το πουθενά .Βρέθηκα να σέρνομαι στα 2 μπροστινά μου ποδαράκια στο γκαράζ μιας μεγάλης εταιρείας. Εκεί με βρήκε ο φίλος μου ο Νίκος. Μη τρομάζετε. Δεν ειχα ούτε αίματα ούτε ήμουν άθλιος & βρωμερός....
Απλά δεν εχω πατουσάκια στα πίσω πόδια, που σημαίνει οτι δεν μπορώ να περπατήσω.
Με ρωτάνε συνεχώς αν το πρόβλημα το ειχα εκ γενετής ή αν ήταν απο ατύχημα, αλλά δεν ξέρω τι προσπαθ0ύνε να μάθουνε... Το μόνο που ξέρω είναι ότι δεν μπορώ να περπατήσω με τα πίσω ποδαράκια μου.... Δεν σας φτάνει αυτό???
Πολλά λέγονται...
Κάτι για μια μεγάλη ένεση που θα με κοιμίσει αλλά εγώ δεν θέλω να κοιμηθώ για πάντα και να μην ξαναξυπνήσω.
Κάτι λένε για να μείνω στους δρόμους & δεν θα είχα πρόβλημα αλλά δεν μπορώ να τρέξω ή να κάνω φίλους ή να βρω φαγητό μόνος μου.
Κάτι λένε για να πάω σε κυνοκομείο αλλά δεν θα ειμαι καλή παρέα για τα άλλα ζωάκια που χοροπηδάνε όλη μέρα. Ούτε μου αρέσουν τα σύρματα & τα κλουβάκια.
Ισως λεω ίσως...να έβρισκα ένα σπίτι..
Ισως λεω ισως...να με έπαιρνε κάποιος αγκαλίτσα και να μην με άφηνε ποτέ?
Ισως λέω ίσως...να έβρισκα μια γωνίτσα, ένα κόκκαλο, ένα φίλο????
Αλλά ποιός είμαι εγώ για να ονειρεύομαι...
Ειμαι απλά ένας δίποδος σκύλος!!!! Ενας σκύλος που δεν θέλουν να με κοιτάζουν, που με πέταξαν για να μη με βλέπουν & για να μη τους χαλάω την όρεξη...Αυτός είμαι!
************************
Αν πάντως θέλει να αγαπήσει αυτό το πραγματικά σπάνιο ζώο στη συμπεριφορά & στο χαρακτήρα πάρτε μας τηλέφωνο
ΑΝ ΠΑΛΙ ΕΧΕΤΕ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΓΕΡΑ & ΤΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΤΟΥ ΣΑΣ ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΕΝΗΜΕΡΩΣΤΕ ΜΑΣ.ΟΙ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΑΥΤΕΣ ΕΙΝΑΙ ΣΗΜΑΝΤΙΚΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΓΕΙΑ ΤΟΥ ΖΩΟΥ!
ΚΙΝΗΣΗ ΕΘΕΛΟΝΤΩΝ ΓΙΑ ΤΑ ΑΔΕΣΠΟΤΑ ΣΤΟ ΘΡΙΑΣΙΟ
http://adespotathriasio.blogspot.com/, saveileia2@yahoo.gr,
6944860451, Χριστίνα & 6977604904, Νίκος

No comments:

Post a Comment

Translate